-
1 skroplić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skroplić (się)
-
2 skroplić się
1. сконденсуватися;2. зроситися -
3 skr|oplić
impf — skr|aplać pf Ⅰ vt to liquefy [gaz]; to condense [parę wodną]- skroplony azot/wodór liquefied nitrogen/hydrogenⅡ skroplić się — skraplać się [gaz] to liquefy; [para wodna] to condense- para skrapla się na szybie steam condenses on the windowThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skr|oplić
-
4 skraplać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skraplać
-
5 niederschlagen
nieder|schlagenI. vtII. vr1) ( Niederschlag bilden) Dampf: skraplać [ perf skroplić] się, Substanz: osadzać [ perf osadzić] sięsich in etw ( dat) \niederschlagen znaleźć wyraz w czymś -
6 skraplać
-
7 kondensieren
kondensieren * [kɔndɛn'zi:rən] -
8 verdichten
verdichten *I. vrsich \verdichten
См. также в других словарях:
skroplić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. skraplać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skraplać się – skroplić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać swój stan skupienia z lotnego w ciekły {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać się w krople : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mgła skropliła się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skraplać — ndk I, skraplaćam, skraplaćasz, skraplaćają, skraplaćaj, skraplaćał, skraplaćany skroplić dk VIa, skraplaćlę, skraplaćlisz, skropl, skraplaćlił, skraplaćlony 1. «zamieniać substancję lotną na ciekłą przez wywieranie odpowiednio wysokiego… … Słownik języka polskiego
skroplenie — n I 1. rzecz. od skroplić. 2. «przemiana pary lub gazu w ciecz, zwykle połączona z wydzielaniem ciepła; skroplenie się» Skroplenie pary wodnej. skroplenie się rzecz. od skroplić się … Słownik języka polskiego
winyl — m I, D. u, blm chem. «rodnik wywodzący się z etylenu, wchodzący w skład związków organicznych, łatwo ulegający polimeryzacji» ∆ Chlorek winylu «bezbarwny, łatwo dający się skroplić gaz; stosowany głównie do otrzymywania tworzyw sztucznych» ∆… … Słownik języka polskiego
temperatura — ż IV, CMs. temperaturaurze; lm D. temperaturaur 1. «odczytywana na skali termometru wielkość fizyczna określająca stopień ogrzania ciała» Normalna, podwyższona, obniżona, wysoka, niska temperatura. Temperatura stała. Średnia temperatura miesiąca … Słownik języka polskiego